Historische Beschreibung der Münsterkirche und der Heiligthums-Fahrt/193

aus GenWiki, dem genealogischen Lexikon zum Mitmachen.
Zur Navigation springen Zur Suche springen
GenWiki - Digitale Bibliothek
Historische Beschreibung der Münsterkirche und der Heiligthums-Fahrt
<<<Vorherige Seite
[192]
Nächste Seite>>>
[194]
Quix Aachen-Muensterkirche.djvu
Hilfe zur Nutzung von DjVu-Dateien
Texterfassung: korrigiert
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Bevor dieser Text als fertig markiert werden kann, ist jedoch noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.



hactenus observatum est, donec novus succedat, et si duo vel ires fratres simul admissi fuerint, tunc postquam omnes suo ordine uno anno fraternitatis onus sustinuerunt, tunc duo vel tres fratres simul admissi per vices sacrum venerabilis sacramenti cantabunt, primus ut ultimus usque dum novus succedat.

      7°. Quod si contingeret fratrem juramento prestito et juribus solutis mori, gaudebit duobus annis gratie plenarie cum ceteris confratribus, detractis tamen officiis.

      8°. Quod si confratrum aliquis in officio suo negligens repertus fuerit et ad primam et secundam fraternam senioris admonitionem se non emendaverit, pro delicti enormitate muletabitur.

      9°. Quod si quis taliter muletatus fraternitati rebellis extiterit, ad tempus pro ut ratio dictabit, suspendetur.

      10°. Quod si talis suspensus intra tempus prescriptum non resipuerit, sed rebellior fraternitati minetur, vel ad alium judicem trahere tentaverit, ipso facto fraternitati a solutis juribus absque ullius repetitione in eternum privatus manebit.

      11°. Quod si duo vel tres super negotio aliquo inter se dissenserint, unde fraternitas scandalum aut damnum incurrere posset, fraternitas operam dabit, ut quamprimum inter se conveniant.

      12°. Quod si neuter illorum voluerit et pertinax in suo sensu perstiterit, unde pax fraternitatis perturbetur, uterque suspendatur, donec convenirent.

      13°. In tali dissentione nullus tertius hujus vel illius partis stabit, ne se dissentionis participem faciat, ne aliquis eorum pertinatior evadat, i. e. ausurrando, suadendo sub poenasu spensionis.